Sinds 1986 hebben wij schapen. Ooit begonnen om het gras in de weilanden kort te houden tot we paarden zouden krijgen. De paarden kwamen en de schapen bleven. Later bleek dat de combinatie Paarden - Schapen welbekend was als wederzijdse wormbestrijder en weide onderhoud. (zie inzet) Een goed excuus om schapen te houden, maar de liefde voor schapen was hiermee ontstaan.
Na begonnen te zijn met Swifter schapen, kwamen ook de Hampshire downs. De maatregelen van de regering om MKZ te bestrijden met “ruimen” beroofde ons op één dag van al onze geiten en schapen.
Na lang beraad kriebelde het schapenvirus weer en kwamen er Scottisch Blackfaces, Prachtige indrukwekkende schapen. Toen de eis gesteld werd dat ook de Scottisch Blackface als genotype dubbel ARR moest zijn, zijn al onze rammen gecastreerd en uiteindelijk stierven de laatste twee hoogbejaarde Blackfaces.
De ontdekking van Ruischapen leek de oplossing. Nooit meer schapen scheren, en ook nooit meer de constante controles op Mysasis zodra het mooi weer werd.
Een artikel in een glossy tijdschrift over Maasduinenschapen wat ik jaren geleden was tegen gekomen had ik bewaard, en de beschreven Boudewijn Kooijman was zo gevonden.
wormbestrijding door paarden en schapen te combineren:
Paarden eten niet waar zij hun mest hebben laten vallen. Een verstandige keuze omdat hierin wormeieren en later larven zitten. Deze larven klimmen in een grasspriet in afwachting van opgegeten te worden door een nieuwe gastheer. Echter.. helaas voor de worm, eten schapen deze opgeschoten sprieten wel. Maar wormlarven van paardenwormen kunnen niet overleven in een schaap. En andersom, wormlarven van herkauwers overleven niet in het paard.